Dweil

Ik heb bloemen gekocht en juwelen en flessen champagne
Als 't enigszins kon gaf ik jou alles wat je maar vroeg
Ik was stapel op jou, dus gecharmeerd door dat willetje van je
Maar, met wat ik ook afkwam, 't was altijd net niet genoeg

Jij wou minstens naar Nice want je kakte op pakweg Oostende
Als 't maar duur was dan zei je: "Dat is iets voor mijn type vrouw"
En hoe meer ik m'n rekening plunderde en je verwende
Hoe minder je zei: "Dank je wel, dat is heel lief van jou"

Maar, kijk eens hoe je bijna twintig jaar later
Pruilend aan mijn keukentafel zit
Ik heb een vrouw en drie kinderen, jij hebt een kater
Dat, lieve schat, 'k geef 't toe, is een pover bezit

Jij bent met een fantast, met een kast van een villa, gaan hokken
En ik ben met een vrouw, waar ik nog steeds van hou, getrouwd
En die gast is na tien jaar, met schulden, naar nergens vertrokken
En ik heb een bescheiden, maar zinvol bestaan opgebouwd

En nu zit je aan mijn keukentafel te pruilen
En je zegt: "Ik heb veel tegenslag gehad"
Wil je misschien dat we samen een potje gaan huilen
Hier is de dweil en daar heb je een emmer, mijn schat

Toen mijn vrouw, die een deeltijdjob heeft, wat hulp in huis wou
Vond ze in een lokaal advertentieblad jouw telefoon
Tot mijn grote verbazing ben jij sinds vandaag onze kuisvrouw
Daar sta je nu, na twintig jaar, maak de keukenmat schoon

Het is prima als iemand zich aanbiedt, met een advertentie
En poetswerk is zeker en vast een heel nuttige job
Dus, stop maar met pruilen, vergeet je misplaatste pretentie
En ruim, als de keuken gedaan is, mijn werkkamer op

En nu zit je aan mijn keukentafel te pruilen
En je zegt: "Ik heb veel tegenslag gehad"
Wil je misschien dat we samen een potje gaan huilen
Hier is een dweil en daar heb je een emmer, mijn schat

Doe je ook even de douche, de (wiede??) en 't bad
Let op, als de keukenvloer nat is, dan wordt 'ie heel glad